Największe na Kujawach skupisko neolitycznych grobowców znajduje się w Sarnowie, kilka kilometrów na północ od Izbicy Kujawskiej. Cmentarzysko zlokalizowane jest w na skraju dość gęstego, ale niezbyt starego lasu nieopodal zabudowań gospodarskich. Byliśmy tam ok. godz. 8 rano, o tej porze było jeszcze dość mroczno i wilgotno. Kurhany powoli wyłaniały nam się z mroku, jeszcze unosiła się nad nimi poranna mgła. Wrażenia nie były przyjemne. Cały czas nie odstępowało nas uczucie, że jesteśmy na pradawnym cmentarzysku a duchy z przeszłości nas obserwują. Grobowce Sarnowskie mają ok. 80-100 m długości, w części czołowej są nieco niższe i węższe niż wietrzychowickie.
W tutejszych kurhanach znaleziono szczątki kości rozłupane w sposób pozwalający domniemywać, że ludzie KPL uprawiali rytualny kanibalizm. Jednak najciekawszy okazał się pochówek w grobowcu zawierającym szkielet ułomnej kobiety, zmarłej w wieku ok. 60 lat. Została ona pochowana, w trumnie wydrążonej z pnia drzewa, którą umieszczono w poprzek osi wzdłużnej grobowca. To wykopalisko jest wyjątkowe, nie udało się dotąd znaleźć tak potężnego kurhanu, który byłby usypany tylko dla jednej osoby, w dodatku kobiety. Musiała Ona być kimś bardzo ważnym i szanowanym przez społeczność, przywódczynią, kapłanką albo jednym i drugim. Oprócz kości w jej grobowcu znajdowały się rogowe ostrze i gliniana łyżka oraz kilkaset fragmentów glinianych naczyń z których zrekonstruowano 28 pucharów (lejkowatych).
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz