Lnianka siewna (lnicznik siewny, Camelina sativa L.) albo po prostu rydz roślina oleista, o ładnych, drobnych, żółtych kwiatach - to jedna z wielu roślin uprawianych przez wieki na polskich polach. Botanicy i archeolodzy są pewni, że lniankę uprawiali już Prasłowianie kultury łużyckiej.
Współcześnie roślina wyparty została z uprawy przez bardziej plenny rzepak. Na fali mody na ekologię lnianka wraca, uprawiana jest na uczelnianych poletkach doświadczalnych i w gospodarstwach ekologicznych.
Okazuje się, że tłoczony na zimno olej z nasion lnianki - rydzu jest jednym z najzdrowszych (i najdroższych). Zawiera wielką ilość, ca 90% kwasów nienasyconych. Są to kwasy niezwykle korzystne dla diety i zdrowia człowieka. Olej rydzowy posiada jasnożółtą barwę i charakterystyczny, przyjemny smak i zapach.
 |
| Przekwitła Rudbekia owłosiona. |
Nazwę Rudbekia nadał tej roślinie sam Karol Linneusz, aby uhonorować jednego ze swoich uczniów - Olafa Rudbecka. Zwykle dzieje się odwrotnie, uczeń nadaje czemuś imię mistrza. Jakim niezwykłym człowiekiem musiał być Olaf Rudbeck?*) Rudbekia (Rudbeckia L.) jest rośliną z rodziny astrowatych, obejmującej ok. 15 gatunków pochodzących z Ameryki Północnej. W Polsce w środowisku naturalnym występują tylko dwa gatunki - uciekinierzy z upraw: rudbekia naga i rudbekia owłosiona.
*) Wiadomo, że Linneusz posiadał chyba niezwykły dar zjednywania sobie ludzi. Doznawał dobrodziejstw ze strony osób zupełnie obcych, a na dodatek... zamożnych. Nie odpłacał się swym przyjaciołom i dobroczyńcom pieniędzmi, ale za to unieśmiertelnił ich w literaturze botanicznej, nadając rodzajom roślin nazwy, pochodzące od ich nazwisk, jak np.: Rothmannia (Rubiaceae), Stoebe (Compositae), Gronovia (Loasaceae) czy Cliffortia (Rosaceae)... za Karol Linneusz (1707-1778) L. FREY. Zakład Systematyki Roślin Naczyniowych, Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN w Krakowie
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz