Biennale Fotografii jeszcze trwa, otwarte zostały wszystkie wystawy, za nami większość wydarzeń towarzyszących. Tematem przewodnim 9. edycji Biennale są Eksploracje czyli badanie, zgłębianie, eksploatowanie, poszukiwanie, odkrywanie.
Z materiałów informacyjnych dowiadujemy się, że Główne wystawy Biennale zajmują się eksploracją świata za pomocą fotografii, która jest traktowana jako narzędzie poznania nieznanych obszarów ziemi lub kosmosu oraz ludzkiego ciała. Takie badanie wykorzystuje rozmaite technologie, poszerzające nasze pole widzenia: od prostych teleobiektywów po skomplikowane narzędzia przybliżania i modelowania mikro- i makrokosmosu. Z drugiej strony - eksplorują samą fotografię, badając jej język,
możliwości, strukturę. Po
trzecie wreszcie - eksplorujemy fotografię jako sztukę i sztukę jako
fotografię.
Organizatorzy Biennale proponują namysł nad historią
związków pomiędzy sztuką i nauką, nad nieznanymi i fascynującymi
obszarami historii polskiej fotografii w której jeszcze wiele jest do odkrycia i zinterpretowania
Zgodnie z założeniami, na wystawach znajdujemy mniej fotografii czysto naukowej ale za to więcej inspirujących poszukiwań na pograniczu nauki i sztuki.
Wystawy główne prezentowane są w Galerii Miejskiej Arsenał i CK Zamek.
W Arsenale
- Eksploracje. Między naukowością a topografią, kurator: Sławomir Tobis
- Na wspak. O pochodzeniu gatunków, kuratorka: Patrycja Cembrzyńska
 |
| Prof. Stefan Wojnecki. Początki |
 |
| Piotr Zbierski |
 |
| Sławoj Dubiel |
 |
| Karolina Jonderko |
Okrzyknięta nadzieją polskiej fotografii, hołubiona przez krytykę i galerników, Karolina Jonderko, tym razem rozczarowuje. Przekaz artystki, jest zbyt nachalny i naiwny aby go kupić, nie zobaczyłem w tych obrazach nic więcej niż krasnala Amelii.
Waldemar Śliwczyński projektem 808,2 km, wychodzi z cienia Eryka... Przeczytamy o tym w książce Krzysztofa Szymoniaka o historii Kwartalnika Fotografia, miała wyjść na Biennale, tak się nie stało, szkoda. Warta - 808,2 km to duże i piękne przedsięwzięcie, dobrze się stało, że autor nie poszedł za pierwszym impulsem skanowania negatywów i łączenia w panoramy za pomocą programów graficznych. Bardzo mi bliskie jest podejście do tematu, gdzie fotograf nie epatuje fotogenicznością pejzaży, bardziej zwyczajnie już się chyba nie dało. Można by jeszcze dużo pisać o 808,2 - bo to jeden z ciekawszych projektów dokumentalnych ostatnich miesięcy - ale wystawa i towarzyszące jej albumy została już do najdrobniejszego szczegółu opisane przez jednego z najbardziej wpływowych polskich fotografów i blogerów a pod tekstem znaleźć można kilka gorących komentarzy samego Waldemara Śliwczyńskiego.
Podświetlane panele z obrazami rentgenowskimi Nicka Veaseya - to kolejne poszukiwanie na pograniczu nauki i sztuki. Wystawie towarzyszy film o tym jak powstawały fotogramy. W komentarzu autora jest wiele dystansu i autoironii czego bardzo brakuje większości naszych rodzimych autorów. Zauważalna jest tendencja, im fotograf młodszy tym stopień jego zadęcia większy. Żyjemy w czasach terroru projektu, aby młody artysta (starcy się w to nie bawią, szkoda czasu i nerwów) uszczknął coś z publicznych pieniędzy projekt musi zostać opisany wzniośle i patetycznie. I taka pozbawiona dystansu postawa już zostaje na cały czas realizacji i prezentacji dzieła.
Poniżej x2 Joanna Stoga z cyklu Eden,zdjęcia rentgenowskie
CK Zamek
- Czasoprzestrzeń, kuratorka: Marta Smolińska
|Na koniec, w Zamku, warto zajrzeć do zasłużonej dla polskiej fotografii Galerii PF. I Smell Like Rain to wystawa indywidualna Vereny Blok, laureatki Grand Prix konkursu Poznań Photo Diploma Award 2013
Cykl fotografii „I Smell Like Rain” poświęcony jest 12-letniej Natalii – dziewczynce, którą Verena Blok poznawała od dzieciństwa. Dzięki ich wzajemnej bliskiej relacji udało się artystce stworzyć niezwykle złożony portret Natalli, układający się w wielowymiarową opowieść o tęsknocie za czymś nieuchwytnym i nieokreślonym jak tytułowy „zapach deszczu”. cd...>>
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz