Wizyta w Smogulcu nie była by pełna bez odwiedzenia miejsca zwanego dziś Zamczyskiem lub Zameczkiem.
Władający tymi ziemiami, od co najmniej XI wieku, Grzymalici Smogulecy osiedli w XIII wieku w grodzie na sztucznie usypanym wzniesieniu, pośród rozlewisk Noteci - w miejscu zwanym dziś Zamczyskiem, kilka km na północ od Smogulca, w pobliżu mostu na Noteci. Strażnicę polecił wznieść książę Przemysł I, strzec miała północnych rubieży dzielnicy Wielkopolskiej przed Pomorzanami i Brandenburczykami. Bryła Zamczyska, zapewne nieprzypadkowo, bardzo przypomina zamek w pobliskiej Gołańczy. Wiele wieków później, podczas Powstania Wielkopolskiego, Zamczysko pełniło rolę umocnionego posterunku powstańczego, ślady okopów do dzisiaj znaleźć można w pobliskim lesie.
Przemysł I, którego sławę przyćmił wybitny syn, król Przemysł II, przeszedł do historii jako wielki rycerz, mądry dyplomata, dobry gospodarz i mecenas kultury. Za jego rządów prawa miejskie otrzymał nie tylko Poznań ale i Gniezno, Powidz, Lądek, Wronki, Rogoźno, Kostrzyn, Śrem, Kłecko, Buk, Krzywiń, Jarocin i Pyzdry. Przemysł I dążył przede wszystkim do odzyskania ziemi należących niegdyś do Wielkopolski, a także do zabezpieczenia jej przed najazdami, zajmując i umacniając grody przygraniczne o dużym znaczeniu strategicznym. Swoją politykę realizował na dwa sposoby znane w ówczesnej Europie – przy pomocy miecza i związków małżeńskich. Niestety, nie do końca mu się to udało. Nie zlikwidowano rosnącego zagrożenia ze strony Brandenburgii, a stosunki z książętami śląskimi, mimo okresów przyjaźni i bliskiej współpracy, przerywane były konfliktami zbrojnymi. Ambicje Przemysła jako władcy, ograniczyły się do umocnienia rodzinnej ziemi. Nie ma dowodów na to, aby chciał sięgnąć po koronę (...).
Kronika Wielkopolska przedstawiła zresztą Przemysła jako wręcz idealnego władcę. Książę miał cechować się łagodnością, dobrocią, prawdomównością, dążeniem do zgody ze wszystkimi, miłosierdziem, odwagą i umiarkowaniem. Przemysł miał być niezwykle pobożny. Czytywał psalmy po nocach, nigdy nie opuszczał nabożeństw, śpiewał pobożne pieśni, a w okresie Wielkiego Postu miał nosić pod szatami grubą włosienicę. Ponoć na cztery lata przed śmiercią w ogóle się nie mył, co w ówczesnych czasach uchodziło za dowód niezwykłego umartwienia ciała. Być może ta nadmierna pobożność i asceza przyczyniła się do przedwczesnej śmierci księcia w wieku 36 lub 37 lat. Książę zmarł 4 czerwca 1257 roku i został pochowany w poznańskiej katedrze... więcej na blogu Macieja Brzezińskiego. Poznańskie Historie>>
Ślady zamczyska widoczne są dzisiaj przy drodze między Osiekiem a Smogulcem, między rozległymi stawami, siedliskiem wielu gatunków ptaków. Często można tu trafić na grupy fotografów przyrody, którzy ze swoimi długimi obiektywami cierpliwie czekają na TEN, jedyny niezwykły portret wielkiego lub małego ptaka.
*Tym razem wszystkie zdjęcia są cyfrowe, 2014 r.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz